Wiarygodny dowód pochodzenia drewna na rynku drzewnym przynosi znaczące korzyści właścicielom lasów, przedsiębiorstwom leśnym i przetwórcom surowców drzewnych poprzez optymalizację logistyki i rozmieszczenia magazynów, gromadzenie drewna i budowę sieci dostawców. Dlatego Instytut im. Fraunhofera (IPM) opracowuje wspólnie z Instytutem Badawczym Leśnictwa Badenii-Wirtembergii (FVA) i innymi partnerami „cyfrowy odcisk palca drzew: mobilne śledzenie ściętego pnia do tartaku” (DiGeBaSt).

Celem projektu „DiGeBaSt” jest opracowanie i zademonstrowanie procesu śledzenia pni drzew lub części pni od pozyskania drewna w lesie do tartaku. Proces powinien odbywać się bez znakowania drewna oraz przetwarzać, przechowywać i tworzyć dane identyfikacyjne danej sztuki w chmurze.

Na czym to polega? Do pnia lub sekcji pnia zaraz po ścince przypisywany jest cyfrowy obraz umożliwiający identyfikację danej sztuki za pomocą kamer. Po prawidłowej identyfikacji zainteresowany może odczytać dane, które go interesują. Mogą to być takie informacje, jak lokalizacja, data ścinki, dane właściciela, cel przetwarzania surowca i wiele innych.

„Odcisk palca” pnia drzewa umożliwia również jednoznaczną identyfikację skradzionego drewna, jeżeli nie zostało ono jeszcze przetworzone. W połączeniu z trackerami śledzącymi, nowa technologia i smartfon mogą służyć do natychmiastowego sprawdzania rzekomo skradzionych kłód pod kątem ich pochodzenia, a tym samym ich prawowitego właściciela.

Aby zagwarantować praktyczność, technologia jest testowana w różnych przedsiębiorstwach w Niemczech, na całym ciągu technologicznym od pozyskania do przetworzenia surowca (od tutejszego zula po zakład przetwórczy).

Czy system ten uda wdrożyć się na stałe? Przekonamy się za kilka lat. Projekt ma zakończyć się do 31 marca 2023 roku.

Źródło: www.fva-bw.de