Pisze o tym na łamach styczniowego ?Przeglądu Leśniczego? Kazimierz Staszyński z
Okręgowego Inspektoratu Pracy w Rzeszowie.

Inspektor pisze, że koordynatora powołuje się na mocy porozumienia zawartego między oboma lub więcej pracodawcami. I na mocy tego właśnie porozumienia działa koordynator.

Sprawuje on w imieniu pracodawców nadzór nad bezpieczeństwem pracy i ochroną zdrowia wszystkich osób pracujących na powierzchni, gdzie znajdują się pracownicy więcej niż jednej firmy.

Taka sytuacja jest w lesie częsta, bo pracują tam pracownicy różnych zuli (np. podwykonawców) oraz jednocześnie pracownicy LP, np. leśniczy czy podleśniczy.

Zdaniem Staszyńskiego lepiej jest, gdy koordynatorem jest leśniczy (czy inny pracownik LP), a nie właściciel czy pracownik zula. Dlaczego?

Bo to nadleśnictwo w umowach zawieranych z zulem zobowiązuje go do przestrzegania przepisów i zasad BHP. I zastrzega sobie prawo do rozwiązania takiej umowy w przypadkach naruszania tychże przepisów.

Tym samym, zdaniem Staszyńskiego, nadleśnictwo, by takie działanie z jego strony było skuteczne (ewentualne rozwiązanie umowy), musi podejmować czynności nadzorczo ? kontrolne w stosunku do usługodawcy, będące faktycznie działaniami koordynacyjnymi ze strony zarządcy lasu w stosunku do zula.

Co do odpowiedzialności koordynatora, np. w razie wypadku, to żaden z pracodawców nie może zbyć swej odpowiedzialności za stan BHP we własnym zakładzie powołania koordynatora.

I jeszcze jedno: inspektor pisze, że nie ma uzasadnienia sytuacja, w której na czas pracy leśniczego (np. na zrębie) swoją robotę musi przerywać zul.

firmylesne.pl