Narracja do filmu jest w języku angielskim, więc poniżej przeczytać można krótkie streszczenie jego treści. Niemniej warto zobaczyć nagrania - niektóre maszyny są naprawdę ciekawe! Cały materiał dotyczy rozwoju techniki leśnej w Szwecji i okolicach.

60 lat temu wszystko w lesie robiono ręcznie. Przy ścince pracowało zwykle dwóch lub jeden robotnik, a okrzesywano przy pomocy siekiery. Do korowania używano ręcznej korowarki. Zrywano przy pomocy koni i robiono to niemal wyłącznie zimą. Około roku 1940 zaczęto polepszać warunki zrywki przez tworzenie rodzaju pojedynczej szyny w lodzie - służyła do tego specjalna maszyna ciągnięta przez konia. Kolejne transporty drewna poruszały się po zamarzniętym torze zdecydowanie łatwiej, a więc można było zrywać o wiele więcej naraz.

Po II Wojnie Światowej pojawiła się pierwsza spalinowa piła, obsługiwana przez dwie osoby. W latach 50 ubiegłego wieku wprowadzono pilarkę ręczną, co było nie lada wydarzeniem. W pierwszym modelu trzeba było przekręcać gaźnik by pracować w innej pozycji.

Pracę usprawniło również wprowadzenie w roku 1955 maszynowej korowarki, dzięki której można było ten zabieg przeprowadzać łatwo i szybko, bez względu na temperaturę.

We wczesnych latach 60, lekkie pilarki zastąpiły siekierę podczas okrzesywania. U pracowników pojawił się syndrom białych palców, powodowany pracą z urządzeniem bez wytłumienia wibracji. Wtedy też skonstruowano pierwszą taśmę do pomiaru długości. Jako, że pilarki były bardzo niebezpieczne w użyciu, pilarze sami odpowiadali za swoją pracę.

Po próbach przeprowadzanych z przyczepami na kołach do zrywki, postanowiono wyręczyć zwierzęta i zaczął sie wyścig technologiczny między specjalistycznymi ciągnikami leśnymi i ciągnikami rolniczymi. Te drugie przegrywały konkurencję na trudnym terenie ze względu na mniejszą przyczepność od pojazdów gąsienicowych. Ostatecznie pojawiła się maszyna łącząca możliwości ciągnika rolniczego z leśnym, o tylnich kołach wyposażonych w gąsienice.

W tym samym czasie tworzono utwardzane drogi na śniegu, by zrywka przebiegała sprawniej nawet przy pomocy maszyn.

W roku 1957 powstała pierwsza specjalistyczna maszyna lesna z ciągnikiem gąsienicowym i przyczepą do zrywki. Był to początek ewolucji forwarderów. Wtedy też rozpoczęto prace nad usprawnieniem ładowania, które dotychczas odbywało się ręcznie, a później przy pomocy specjalnych dźwigni. W 1962 roku Volvo zaprezentowało pierwszą maszynę wyposażoną w żuraw - wtedy nazywała się już forwarderem. 

W kolejnych latach forma forwardera rozwijała się. Dodano rolkę napędową wspomagającą tylne koła, a następnie zamontowano w nich osobny napęd. Wśród marek panujących w tamtych czasach można wyróżnić Kockum, OSA (z pierwszym napędem hydrostatycznym) oraz specjalizującą się w niewielkich maszynach do trzebieży - Brunett. Po nich pojawiły się juz marki znane do dziś: Rottne, Valmet. Znacznie zwiększały się możliwości jednorazowego transportu.

W tym samym czasie produkowano też maszyny służące do okrzesywania. Powstawały nawet osobne maszyny wyspecjalizowane w tym jednym zadaniu. Ten pomysł jednak nie przyjął się na długo - powstały pierwsze maszyny ścinkowe z głowicami zdolnymi do położenia drzewa w odpowiednim kierunku i okrzesania go. To poprowadziło myśl techniczną wprost do kolejnego, oczywistego rozwiązania: harwestera. 

Tą maszyną można wykonać wszystkie zadania jednocześnie: ściąć, okrzesać i korować - był to harwester ESA 710. Pierwsze harwestery obsługiwało dwóch operatorów, odpowiedzialnych za różne jego funkcje. Dalszy rozwój tych maszyn jest nam już całkiem nieźle znany, są to maszyny całkiem nowe. 

W latach 70 pojawiły się także leśne rębaki - tu znana nazwa BRUKS. Były też podobne do rolniczych kombajnów maszyny tworzące baloty z gałęzi, dziś zastąpione workami na zrębki.

Dziś poprzeczka w technice leśnej stawiana jest coraz wyżej. Poza efektywnością w pracy rozwija się też ergonomię i przyjazność dla środowiska. Ale to już zupełnie inna historia.

Materiał jest własnością użytkownika youtube: Forest History Nils Olof Jerling

The video material is a property of youtube user: Forest History Nils Olof Jerling