Definicja ryzyka zawodowego została najprościej ujęta w normie PN-EN ISO 12100: 2012.
Według normy jest to: ,,kombinacja prawdopodobieństwa wystąpienia szkody (urazu lub innego pogorszenia stanu zdrowia) i ciężkości tej szkody”.
Według Polskiej Normy PN-N-18002:2011 „Systemy zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy. Ogólne wytyczne do oceny ryzyka zawodowego”, ocena ryzyka zawodowego składa się z powiązanych ze sobą działań i etapów.
W tej normie można również znaleźć propozycje działań korygujących lub zapobiegawczych, a także przykładowe sposoby oszacowania ryzyka zawodowego w skali trójstopniowej i pięciostopniowej.
Istnieje wiele metod stosowanych w ocenie ryzyka zawodowego, które dobierane są na podstawie celu badań, poziomu szczegółowości, specyfiki otrzymanych wyników i przede wszystkim, w zależności od rodzaju działalności, jednostek organizacyjnych oraz stanowisk pracy. Sposoby dokonywania oceny różnią się praktyką działania przy gromadzeniu informacji odnośnie ryzyka, pulą informacji koniecznych do przeprowadzenia badania, wymogami używanymi w trakcie oceny, jak i rozpiętości zastosowań poszczególnych metod. Przy decydowaniu o metodzie przeprowadzenia oceny ryzyka zawodowego powinno się upewnić, czy są spełnione odpowiednie warunki do zastosowania obranego działania.
Jedną z częściej stosowanych metod, szczególnie ze względu na jej uniwersalność, prostotę, przejrzystość jak i dokładność, jest metoda Risk Score. Jest ona metodą wskaźnikową, która została opracowana w Stanach Zjednoczonych i w matematyczny sposób szacuje wartość zagrożenia. Zgodnie z tą metodą poziom ryzyka określa się jako iloczyn: prawdopodobieństwa wystąpienia zdarzenia niekorzystnego, ekspozycji na zagrożenia, skutków lub strat wynikających z jego wystąpienia.
Zagrożenia związane z pracą na stanowisku operatora ciągnika leśnego wynikają z konieczności obsługi maszyny, jak i jej oprzyrządowania technologicznego. Niekiedy operator opuszcza kabinę, np. podczas przerwy fizjologicznej, przy usuwaniu przeszkody lub okrzesywania przy życiu piły łańcuchowej, co wiąże się z dodatkowymi zagrożeniami.
Integralną częścią każdej listy kontrolnej jest ogólny opis stanowiska pracy (stanowiska roboczego). Zatem w tym przypadku operator ciągnika leśnego sprawdza stan techniczny i przygotowuje ciągnik do pracy. Ustawia parametry robocze ciągnika i współpracujących z nim środków technicznych, uwzględniając warunki pracy. Operator wykonuje również czynności kontrolno-obsługowe i konserwacyjne, w razie konieczności usuwa usterki ciągnika i współpracujących z nim środków technicznych.
W czasie wykonywania pracy kontroluje poprawność wykonywanych operacji technologicznych wykorzystując dźwignie, przyciski, manipulatory i monitory znajdujące się w kabinie ciągnika. Praca może być wykonywana zarówno w dzień, jak i w nocy, w zależności od warunków pogodowych. Ponadto na dużym obszarze może znajdować się kilka ciągników wykonujących tę samą pracę, stąd też istnieje konieczność komunikacji między pracownikami.
To jedynie fragment tekstu, który ukazał się w najnowszym numerze GAZETY LEŚNEJ. Zaprenumeruj największy miesięcznik branżowy w kraju by otrzymywać co miesiąc najświeższe informacje o pracy w lesie!