Jego zdaniem najistotniejszym czynnikiem definiującym rynek biomasy jest posiadanie długofalowej, a przede wszystkim spójnej, strategii rozwoju OZE, w szczególności opartej na biomasie lokalnej.
Jak pisze, pozostałości drzewne zostały uwzględnione zarówno w Polityce Ekologicznej Polski do 2030 roku czy też Dyrektywie UE zwanej RED II, zatem wydaje się, że sortyment ten pozostanie przez długie lata na rynku drzewnym.

W latach 2012-2020 pozyskanie i sprzedaż pozostałości drzewnych wzrosły ponad 4 -krotnie, osiągając w 2020 roku poziom ponad 800 tys. m³. Szacuje się, że jej wolumen w 2021 roku utrzyma się na poziomie zbliżonym do poprzedniego roku.

Jak czytamy w tekście, do rozwoju rynku biomasy przyczynia się coraz mniejsze zainteresowanie samowyrobem, coraz mniej ludzi chce lokalnie, na własne potrzeby pozyskiwać drewno małowymiarowe i opałowe. Powstaje więc pytanie, co zrobić z tym niezagospodarowanym drewnem?

"Wydaje się, że to lokalne zakłady ciepłownicze i elektrociepłownicze, aktywnie poszukujące źródeł finansowania dla nowych technologii wytwarzania energii, okażą się prawdopodobnie finalnymi nabywcami pozostałości drzewnych", pisze Tomasz Majerowski.

Całość tekstu możecie znaleźć w Gazecie Leśnej nr 12/2021