Wynika to ze złej organizacji pracy lub z błędu samego pracownika. Pilarz może przystąpić do cięcia bez upewnienia się, że strefa zagrożenia jest pusta, lub któryś z pozostałych pracowników może wejść w strefę już podczas ścinki.

Za organizację pracy odpowiada kierownik. Jego powinnością jest wyznaczenie działek roboczych, zapoznanie z technologią i organizacją pracy, a także zasadami higieny i bezpieczeństwa pracy. Niedostateczne wywiązanie się z powyższych obowiązków było powodem wypadku, który miał miejsce w 2011 roku na terenie RDLP w Pile. Tam drzewo przygniotło pilarza znajdującego się zaledwie 13 metrów od pnia - sprawca nie byl w stanie wyjaśnić, dlaczego współpracownik znalazł się w tym miejscu.

Pamiętajmy, że:

1. Strefa niebezpieczna stanowi przestrzeń wokół urządzenia lub stanowiska pracy.

2. Wszyscy pracownicy wykonujący czynności na danym terenie muszą znać przebieg prac oraz rozmieszczenie działek roboczych. Muszą być ustalone zasady porozumiewania się.

3. Pracę można rozpocząć tylko wtedy, kiedy w strefie niebezpiecznej nie ma osób postronnych.

4. W strefie niebezpiecznej mogą się znajdować tylko osoby dopuszczone do pracy oraz w odpowiednich przypadkach - osoby uprawnione.

5. Jeśli instrukcja obsługi urządzenia nie mówi inaczej, strefa niebezpieczna wynosi:

-dla urządzeń tnących ręcznych co najmniej 5 m, a dla pilarki 2 m.

-dla urządzeń rotacyjnych - minimum 5 m.

-dla urządzeń tnących na wysięgniku co najmniej 10 m.

6. Strefa niebezpieczna przy ścince i obalaniu drzew wynosi dwukrotność wysokości ścinanych drzew.

7. Obalanie musi być poprzedzone sygnałem ostrzegawczym.

Jak wynika ze statystyk, ścinka maszynowa jest bezpieczniejsza od ścinki pilarką. Niemniej należy pamiętać, że dookoła pracujacej maszyny również obowiązuje strefa niebezpieczna:

-Strefa jest równa dwóm długościom drzew powiększonym o długość żurawia.

-Strefa dookoła maszyny z chwytakiem (poza harwesterem) to długość żurawia plus długość przenoszoneg drewna.

-Dla pojazdów do zrywki wyposażonych w urządzenia linowe, strefa przy załadunku to obrys maszyny powiększony o 10 m plus obrys mygły i przestrzeni między maszyną a mygłą - nie mniej niż 10 m od lin. Przy rozładunku strefa to nie mniej niż 10 m od napiętych lin i strony wyładowczej, oraz 5 m od strony przeciwnej pojazdu.

Pamiętajmy, by nie lekceważyć zasad BHP w lesie.