Kontrola powłok

W trakcie użytkowania maszyn, szczególnie w warunkach leśnych, powłoki malarskie i lakiernicze narażone są na liczne uszkodzenia. W miejscach zadrapań i pęknięć gromadzą się zanieczyszczenia, powodując w konsekwencji korozję. Ogniska korozji powinno się niezwłocznie usuwać. Czynność tę można wykonać przy pomocy papieru ściernego, drucianej szczotki, lub ? przy dużych ogniskach korozji ? ręcznej szlifierki kątowej.

Przed malowaniem należy naprawiane powierzchnie odtłuścić, a następnie pokryć farbą podkładową i powierzchniową farbą antykorozyjną. Niedokładne wykonanie tych czynności zmniejsza skuteczność nowo nałożonej warstwy ochronnej. Uwagę należy zwrócić na elementy wykonane z cienkich blach, bo to one są szczególnie wrażliwe na korozję.

Skorodowana sprężarka skidera

Zabezpieczenie z zewnątrz

Kolejnym etapem jest wykonanie ogólnej konserwacji maszyny, nawet jeżeli w krótkim czasie będzie ona znów używana. Wykonane ze stali lub żeliwa elementy robocze maszyn i ciągników można zabezpieczyć za pomocą różnego rodzaju preparatów opartych na bazie wosków mineralnych (tańsze) lub naturalnych (droższe), których zaletą jest bardzo dobre wnikanie w szczeliny i trwałe przyleganie do zabezpieczanych powierzchni.

Wybierając środek do konserwacji należy zwrócić uwagę na jego konsystencję i wpływ na środowisko. Środki o małej gęstości są tańsze, co w przypadku konserwowania dużych powierzchni ma duże znaczenie, jednak mają one tendencję do szybkiego spływania.

Kardynalnym, choć często spotykanym błędem, jest stosowanie przepracowanego oleju silnikowego lub hydraulicznego. Zużyte oleje po pierwsze utraciły w znacznym stopniu właściwości smarne i antykorozyjne, a po drugie ? są silnie zanieczyszczone i to właśnie zanieczyszczenia powodują powstawanie nowych ognisk korozji. Poza tym silnie degradują środowisko naturalne.

Korozja powierzchniowa bloczków kierunkowych wciągarki ciągnika leśnego na skutek dużej wilgotności powietrza

Najprostszym sposobem nanoszenia środków konserwujących jest użycie zwykłego malarskiego pędzla, ale przy znacznych gabarytach współczesnych maszyn jest to zajęcie bardzo praco? i czasochłonne. Dlatego też można wykorzystać do tego celu sprężarkę powietrza z przyłączoną do niej lancą do konserwacji i w taki sposób nanieść preparat zabezpieczający na chronione powierzchnie. Pamiętajmy jednak, że zarówno czynniki atmosferyczne (opady, temperatura, wilgotność), jak i kolejne, nawet zgrubne, mycie powodują zmywanie środka konserwującego.

W przypadku dłuższych postojów maszyny nie zaleca się przykrywania jej plandeką, ponieważ parowanie z podłoża sprzyja osadzaniu się wilgoci na maszynie, a to w połączeniu z brakiem wentylacji, powoduje brak możliwości odparowania wody i w konsekwencji prowadzi do przyspieszonego rdzewienia elementów. Niekiedy pozostawienie maszyny na wolnym powietrzu jest znacznie lepszym rozwiązaniem niż jej przykrycie. Najlepszym wyjściem byłoby po prostu ustawienie maszyny pod wiatą, a idealnym ? w wentylowanym garażu lub hali.

Liczne ogniska korozyjne i silny wyciek oleju leśnej wciągarki bębnowej agregatowanej na ciągniku uniwersalnym dostosowanym do pracy w lesie

Zobacz też część 1 artykułu - o konserwacji i myciu maszyn leśnych

cdn.

Tekst i zdjęcia pochodzą z GAZETY LEŚNEJ