Z wyjaśnieniem wątpliwości wielu leśnikom "starszej daty" wychodzi Jerzy Kapral - Naczelnik wydziału organizacji i innowacji LP:

"Oczywiście, jak należało się spodziewać, zarządzenie to wywołało wiele kontrowersji i emocjonalnych dyskusji. Bo przecież ustanowiono tylko jedną szerokość szlaków zrywkowych i ograniczono odstępy pomiędzy szlakami, nie przewidując możliwości zastosowania węższych szlaków w drzewostanach młodszych wiekowo. Bo można było zwiększyć odstępy pomiędzy szlakami, mając na względzie możliwości zastosowania różnych technologii pozyskiwania drewna. Innym argumentem podnoszonym przeciw takim szlakom będzie zapewne wskazywanie na straty, jakie powstaną na skutek zredukowania powierzchni produkcyjnej drzewostanu, co wiąże się z uszczupleniem miąższości drewna itd., itd? Rozważaliśmy także wspomniane uwarunkowania. Tyle tylko, że w dzisiejszych realiach, związanych przede wszystkim z usługowym wykonawstwem prac związanych z pozyskiwaniem surowca drzewnego w ramach procedur prawa zamówień publicznych, trudno przewidzieć, który wykonawca wygra przetarg i jakimi środkami technicznymi do zrywki drewna będzie dysponował i czy ten sam wykonawca będzie później wykonywał pracę na tej powierzchni w ramach innego rodzaju cięć. (?)

Natomiast jeśli chodzi o straty w potencjale produkcyjnym drzewostanów, to chciałbym wyjaśnić, że badania wskazują, iż na problem odstępów i szerokości szlaków operacyjnych należy patrzeć znacznie szerzej. Wycięcie szlaków powoduje zwiększenie przyrostu drzew w strefie przyszlakowej, co zrekompensuje w perspektywie czasowej utratę miąższości drzew dorodnych i pożytecznych usuniętych ze szlaków. Po 10 latach od wycięcia szlaków rekompensata utraconej miąższości sięga 2,5 m sześc. Dlatego czas zakończyć spory co do szerokości tych szlaków i ich odstępów. Nie należy się więc bać projektowania i wyznaczania szlaków operacyjnych. Są one podstawowym kanonem w procesie organizacji i wykonawstwa prac leśnych. To, że ich dotychczas nie stosowano lub też stosowano ?po swojemu?, to w dużej mierze wynik obaw przed tworzeniem się korytarzy po usuniętych drzewach. A te wraz z rozwojem drzewostanu stają się przecież prawie niewidoczne.(...)"

Źródło: Głos Lasu 7-8.2016