22 marca PLIG wystosowała do dyrektora generalnego LP list z zapytaniem o powody ograniczeń w ścince maszynowej. Informacje o takich ograniczeniach spłynęły z wielu miejsc w kraju, w tym z nadleśnictw Niedźwiady, Czarnobór i Bartoszyce. Tam leśnicy nie zezwalali na pracę maszynami na powierzchniach, które doskonale się do tego nadawały. 

Jak wiadomo, praca przy pomocy maszyny jest bardziej wydajna, bezpieczniejsza i opłacalna dla przedsiębiorcy, a wprawny operator może przy jej pomocy uzyskać efekt nie gorszy od pilarza w tym samym miejscu. Nie ma więc realnych powodów by wprowadzać tego rodzaju ograniczenia. Jedno z wymienionych nadleśnictw podało "czynniki biotyczne i abiotyczne" jako przeszkodę w pracy harwestera.

Później, 4 kwietnia, PLIG napisało podobny list do profesora Janusza Sowy, przewodniczącego Rady Naukowej Leśnictwa, z prośbą o wyjaśnienie sprawy. Pismo zawierało dość szczegółowy opis problemu, w którym LP (w niektórych nadleśnictwach):

- Wyznaczają według swoich, bliżej nieokreślonych kryteriów powierzchnie do pracy harwesterami,

- Wymuszają układanie drewna w sposób utrudniający pozyskanie maszynowe,

- Wymuszają pozyskanie krótkich sortymentów,

- Wymuszają pracę "na raty", wchodzenie po kilka razy na jedną powierzchnię,

- Wyznaczają stałe godziny pracy między godziną 7 a 15, co ogranicza możliwości wykorzystania maszyn.

Odpowiedź ze storony LP nadeszła 13 kwietnia. Tomasz Zawiła - NIedźwiecki (zastępca dyrektora generalnego ds. strategii, organizacji i rozwoju) napisał, że LP zgadzają się z koniecznością wyjaśnienia wielu podniesionych przez PLIG problemów, ale jednocześnie mają świadomość jak bardzo drażliwym tematem jest - nawet dla niektórych przedsiębiorców leśnych - pozyskanie maszynowe. Jednocześnie, w piśmie znalazło się zapewnienie, że temat pozyskania maszynowego będzie jednym z ważniejszych problemów do przedyskutowania i rozwiązania przez tworzoną właśnie Komisję Wspólną.